پروژه‌های این روزهای طراحان مشهور جهان

معماران شاخص جهان این روزها چه طرح‌هایی را به پایان برده‌اند و یا به چه پروژه‌هایی می‌اندیشند؟ در این گزارش بخوانید.

به گزارش سرویس معماری هنرآنلاین , علاقه‌مندان به معماری و دنیای معماران، همچون دوستداران دیگر رشته‌های هنری تمایل دارند تا از تازه‌ترین فعالیت‌ها و دست‌آوردهای هنرمندان شاخص این عرصه باخبر شوند و در جریان شکل‌گیری آثار قرار بگیرند. پروژه‌های معماری طراحان بزرگ معاصر هم به همین ترتیب همواره مورد کنجکاوی مخاطبین حرفه‌ای این آثار بوده؛ به همین دلیل در سلسله گزارش‌هایی به معرفی تازه‌ترین پروژه‌های معماران شاخص معاصر می‌پردازیم.

طبق اعلام رسمی، شرکت بین المللی اُ اِم اِی مسوول بازسازی مرکز تجاری تاریخی و مشهور کافکاس دس وستنز (کادِوِ) در برلین است. از هنگام افتتاح این مجموعه در سال ۱۹۰۷، کادِوِ به عنوان بزرگ‌ترین دپارتمان تجاری در اروپا، با فروشگاه‌های متنوع و صنایع دستی منحصر بفرد خود را معرفی کرده است.

برای بازسازی و تغییر این مجموعه، شرکت هلندی به ریاست رم کولهاس، پیشنهاد کرده تا این ساختمان ۹۰ هزار مترمربعی به چهار "ربع" تقسیم شود که هر یک معرف یک معماری متفاوت، کیفیت تجاری مختلف و مخاطبان خاص طبقه بندی شده خواهند بود. نتیجهٔ این استراتژی خاص، چهار دپارتمان تجاری منحصر بفرد در زیر یک سقف خواهد بود؛ "تکه کردن حجم اصلی به بخش‌های کوچک‌تر، دسترسی و سیرکولاسیون ساده تری را فراهم نموده و شبیه به بخش‌های شهری متمایز در یک بافت شهری متمرکز عمل می‌کند". هر بخش داری یک ورودی به خیابان‌های متفاوت است در حالی که با هم یک ساختمان صلیب شکل را شکل می‌بخشند.

آلوارو سیزا، معمار سر‌شناس پرتغالی، در جدید‌ترین کار خود، ایستگاه متروی Municipio واقع در شهر ناپل ایتالیا را طراحی مجدد و بازسازی کرده است.

در این ایستگاه از آخرین تکنولوژی‌های صنعت مترو استفاده شده است. در قسمت همسطح با خیابان، سالن اصلی ایستگاه وجود دارد. ۱۶ بالابر و ۵ آسانسور، امکانات حمل و نقلی این ایستگاه را تشکیل می‌دهند.

سانتیاگوکالاتراوا که به تازگی جایزه اروپایی معمار برگزیده سال را دریافت کرد، معماری و طراحی "موزه فردا" در شهر ریودژانیرو را بر عهده داشته است. طراحی این موزه با توجه به فرهنگ بومی منطقه انجام شده و کالاتراوا سعی کرده که در این طرح، رابطه مناسبی بین شهر و محیط زیست اطراف برقرار کند.

این موزه شامل ۵۰۰۰ مترمربع فضای نمایشگاهی دائم و موقت است. نمایشگاه دائمی در طبقه بالا قرار دارد و با ارتفاع ۱۰ م‌تر، چشم‌اندازهای پانوراما از خلیج guanabara  را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.

به گفته‌ کالاتراوا ریودژانیرو مثالی است بارز از اینکه چطور به کمک طراحی کاربری‌های فرهنگی می‌توان کیفیت فضاهای شهری را بالا برد.

کنگو کوما˝ معمار شناخته شده ژاپنی ساختمان ارکستر ملی فرانسه را طراحی کرد. کنگوکوما این مجموعه را برای شهر Angers طراحی کرده است. پروژه مربوط به مسابقه‌ای است که در سال ۲۰۱۲ برگزار شد. زیربنای این مجموعه ۲۵۲۲۰ مترمربع است و شامل یک سالن ارکستر با ظرفیت ۱۷۰۰ نفر، ساختمان بنیاد ارکستر ملی فرانسه، یک سالن جلسات، یک هتل و یک رستوران است.

سالن اجلاس در مجاورت رودخانه این شهر ساخته خواهد شد. حجم دارای فرمی اسپیرال و در پی ایجاد کمترین اثر بر بافت شهری مجاور است. حجم ارگانیک مجموعه با الهام از جوش و خروش آب رودخانه مجاور طراحی، نمای ساختمان با نوارهای فلزی درخشان و افقی پوشانده شده است. این نوار‌ها به صورت افقی به دور ساختمان می‌پیچند و ورودی‌ها و خروجی‌ها را تعریف می‌کنند.

و بالاخره زا‌ها حدید پاویون غذاخوری پیش ساخته خود را در نمایشگاه میامی عرضه کرده، و برای اولین بار یک طرح از مجموعه پیش ساخته به صورت محدود ارائه شده است. پروژهٔ "دگرگونی" از طرح بیش از ۳۰ معمار، هنرمند و طراح معاصر در دنیا تشکیل شده و رابی آنتونیو (طراح و توسعه بخش شهری) از آن حمایت می‌کند تا فضاهای زندگی را شکل دهند که بر مبنای تکنولوژی و مقرون به صرفه خلق شده است.

سهم زا‌ها حدید از این مجموعه، پاویون غذاخوری " وُلو" بوده که با پاتریک شوماخر طراحی کرده است. ساختار طرح شده فرمی جسورانه دارد که به ترکیبی از طراحی، مهندسی نور‌پردازی و ساخت دقیق می‌پردازد. روند طراحی در راستای محصولی منطقی و هندسی ادامه یافته و این مبلمان سفارشی را با درونمایه‌ای از تغییر لایه‌های زمین‌شناسی بر اثر تنش و کرنش‌ها شکل بخشیده است.

این پاویون با مؤلفه‌های توسعه دهنده خود در فرآیند دیجیتالی پیشرفته‌ای طرح شده که بسیاری از آن‌ها خطوط منحنی بوده است. کامپیوتر‌ها برای تلفیق محدودیت‌های ساخت و خلاقیت طراحی برنامه ریزی خلاقانه‌ای دارند، و مهندسی را قادر به تولید روندی تکرارشونده در فرم بخشی می‌سازند. در نتیجه برای گسترش طرح اجازه می‌دهند تا فرم‌های پیچیده و بیانگرا را با خم کردن ورق‌های متریال پدید بیایند.