شكل و شمایل بلندمرتبه‌ها در شهرهای مدرن جهان

شهرهای مدرن جهان جهان به تناسب اقتضائات شهری جدید رویكردهایی متفاوت را در طراحی بلندمرتبه ها در پیش گرفته‌اند.

بلندترین آسمان خراش مسکونی فرانکفورت، یك نقطه عطف شهری هم محسوب می شود. این برج 401 واحد آپارتمانی، پارکینگ به ظرفیت 421 خودرو و فضاهای تجاری نیز می باشد که برای تقسیم و دسترسی به این فضاها در سطح همکف، لابی بزرگی در نظر گرفته شده است. نمای ساختمان به گونه ای طراحی شده که تمام فضاها در طول روز حداکثر نور را دریافت می کنند و با در نظر گرفتن تراس هایی برای هر واحد، فضای داخلی به طور مستقیم به فضای خارج متصل می شود.

در طبقه هفتم برج، فضای مشترکی نیز تحت عنوان بام سبز عمومی، برای ساکنان در نظر گرفته شده است که محیط مناسبی برای فعالیت های جمعی و ملاقات به شمار می رود. ساخت و ساز این پروژه در سال 2016 آغاز شد و برنامه ریزی به گونه ای است که تا سال 2019 به پایان برسد.

ساختمان اداری 18 طبقه، در تایپه توسط Aedas و با الهام از فرم سنگ ریزه های رودخانه ای طراحی شده و دلیل بهره گیری از این ایده، موقعیت و قرارگیری پروژه در امتداد رودخانه Jilong است. همچنین، با توجه به ظاهر سنگ های رودخانه ای که اغلب با خزه پوشیده می شوند، بدین منظور، در این پروژه نیز روی نما از پوشش گیاهی استفاده شده و محیط کاری منحصر به فردی را ایجاد می كند. هم اینک، پروژه در حال تکمیل است و انتظار بر این است تا سال 2017 به اتمام برسد.(عكس روی خبر)

شرکت بین المللی Benoy، طرحی پیشنهادی برای معماری برجهای چندعملکردی ملبورن ارائه داده است که پنج برج طراحی شده در کنار یکدیگر مجموعه ای کامل از فضا های مسکونی، بیمارستان و فضا های تجاری و تبلیغاتی را شامل می شود. کنار هم قرار دادن کاربری های ضروری و فضا های اداری، شو روم ها، فضا های تجاری، فضا های سبز و امکانات حمل و نقل عمومی به تولید شهری عمودی انجامیده است.

با وجود شباهت حجمی و عملکردی برج ها، هر برج شاخصه ای منحصر به فرد و متفاوت از دیگر احجام را دارا است که هر فضا را به شکلی جالب توجه منحصر به فرد کرده است. جهت گیری برج ها به شکلی انجام گرفته که از مزیت عبور جریان باد و نور خورشید در بیشترین حالت ممکن استفاده شود و هتل ها و فضا های مسکونی در معرض انرژی های طبیعی بیشتری باشد.