شبکه های فضایی و احجام هندسی , تالیف : علیرضا رضوانی

عنوان کتاب : شبکه های فضایی و احجام هندسی

پژوهش و تالیف : علیرضا رضوانی

انتشارات : دانشگاه آزاد اسلامی

انتشار : چاپ اول , سال 1394

  به باور و تحقیق بسیاری از اندیشمندان و دانش‌پژوهان، هستی و طبیعت شکل یافته از نظامات و شبکه‌های هندسی است. اگرچه توجه و بکارگیری هندسه در دست ساخت‌های بشر به سبقه زمان تولد انسان است لیکن خلق شبکه‌های فضایی را می‌توان به اولین تجربیات انسان در تدارک سقفی برای سرپناه یا سازه چادرها برای اقامت موقت نسبت داد. 
به‌صورت علمی و طبقه‌بندی شده از قرن هجدهم و نوزدهم می‌توان نمونه‌های قابل توجه شبکه‌های فضایی را در معماری ردیابی نمود. ریاضی‌دانان و هندسه¬ورزان بسیاری نیز در طول تاریخ به شناخت مبناهای اولیه هندسی این دانش و تکنیک که زمینه بهره‌برداری آن‌را در علوم مختلف نیز فراهم کرده است یاری رسانده‌اند؛ از دانشمندان یونانی چون اقلیدس، افلاطون و ارشمیدس و همین طور دانشمندان ایرانی چون خوارزمی، بیرونی، فارابی، طوسی و... تا ریاضی‌دانان معاصر چون کریچلو، باک مینیستر فولر، سالوادوری، مور و.... که نظرات و اختراعات آنها هم مبنایی بر توسعه مبانی هندسه به‌صورت عام و هم بر شبکه‌های فضایی به طور خاص بوده است. 

این پژوهش به پشتوانه سابقه این دانش تشکل یافته، سعی دارد با گزینش ،تجمیع ، تصحیح و تکمیل این تجربیات بخصوص با اتکابه چندین منبع اصلی و همینطور مدل‌سازی‌های مکمل که از 7 سال پیش آغاز شده، به موضوع و هدف این پژوهش؛ تولید مبانی هندسی اولیه کاربردی برای تولید شبکه ها، نزدیک شود. 
در واقع این پژوهش با این فرض به انجام رسیده است که برای تولید شبکه‌های فضایی و درک ماهیت آن نیاز به اطلاعات دقیق در مورد هندسه اشکال و احجام داریم. بررسی، تحلیل و کشف ماهیت این نظامات هندسی که در ابتدا بر دو بعد (اشکال هندسی) و سپس بر سه بعد (احجام هندسی) انجام پذیرفته، نه تنها زمینه‌ای برای بیان ارزش‌ها و کیفیت‌هایی است که بهره‌برداری از آنها در طراحی و خلق شبکه‌های هندسی مورد نیاز است، بلکه در تعریف و ساماندهی فرم بیرونی و عملکردهای داخلی فضاهای معمارانه و شهرسازانه نیز موثر خواهند بود. 
امید است این پژوهش بتواند با شناخت دقیق اشکال و احجام هندسی برای تولید و طراحی شبکه‌های فضایی استفاده از این علم را فراتر از استفاده متعارف آن؛ نه تنها در تولید سازه‌های فضایی بلکه سازماندهی فضایی در معماری و رشته‌های وابسته برده و امتناع عمومی طراحان به هندسه را نیز کاهش دهد. (علیرضا رضوانی ،شبکه های فضایی و احجام هندسی،1394)