رویکردهای نو در طراحی فضای آموزشی کودکان

اتخاذ رویکردهای نو در طراحی فضای آموزشی کودکان در نقاط مختلف جهان رو به افزایش است.

از ویژگی و رویکرد خاصی  که این روزها در طراحی مراکز آموزشی خردسالان شاهد هستیم، می توان به شبیه سازی فعالیت های اجتماعی و روزمره در آن ها اشاره کرد؛ محیطی که کودکان علاوه بر داشتن مکانی برای آموزش بتوانند فعالیت های فیزیکی داشته باشند و به بازی های اجتماعی و جسمی تشویق شوند.

در یکی از این پروژه ها که مهد کودکی در اسلوونی است، از عناصر ترغیب کننده کودکان می توان به مسیر پرپیچ و خم بر روی کف سازی اشاره کرد که با علائم گرافیکی به خصوصی قسمت بندی شده است. تابلوها به کودکان نشان خواهند داد که هر فضا به چه فعالیتی اختصاص دارد و به صورت بصری فضاهای مختلف را با تقلید از حیوانات شناسایی خواهند کرد. وجود ابزارهای گوناگون دیگر همانند وسایل ورزشی و تخته های سیاه برای نقاشی کشیدن کودکان، سبب می شود تا فعالیت آن ها نسبت به کودکان در مهدکودک های سنتی تا هفت برابر افزایش پیدا کند.

در این مهدکودک در ساگای ژاپن هم معماران تلاش کرده اند تا با ایجاد یک منطقه بازی، خلاقیت را در کودکان رشد دهند. طراحان این مرکز آموزشی معتقدند: " ما بعد از درک نیاز کودکان و مشاهده رفتار آن ها در دنیای بزرگسالان به این نتیجه رسیدیم که آن ها در بازی های خود سعی در تقلید از والدین و بزرگسالان خود دارند به همین دلیل ما یک خانه را برای آن ها بازسازی کردیم. کودکان می توانند از پدر و مادر و فعالیت های واقعی جهان خود، تقلید کنند و دنیای خود را بسازند".

در این فضا کودکان می توانند آزادانه به بازی بپردازند و بدون نظارت مستقیم مربی خود با یکدیگر تعامل داشته باشند که سبب می شود آزادی بیشتری در حین فعالیت را احساس کنند.