کفشی که خراب نمی شود و تنها تغییر می کند.

برنده اخیر جایزه جیمز دیسون 2018،  کفشی با سیستم لایه ای و اتصالی با ویژگی مدولار و پایدار  است که شکل آن قابل تغییر بوده و خراب نمی شود. این کفش از مواد قابل بازیافت و یا مواد بازگشت پذیر به طبیعت ساخته شده است. کاربران می توانند این کفش را از همان ابتدا با توجه به روند مد و یا مطابق با سلیقه شان به منظور تعمیر و یا بازسازی در طول زمان، سفارشی کنند.

این محصول از رویه های کفش، تخت های کفش، کفی های کفش و بندهای اتصال تشکیل شده است. اگر یکی از قطعات بنا به هر دلیلی از بین برود، کاربران می توانند آن قسمت را جایگزین کنند، بدون این که کفش را دور بیندازند. سیستم منحصر به فرد و ویژه اتصالات این کفش، به کاربر اجازه می دهد تا بتواند هر کدام از سه بخش اصلی کفش را یعنی رویه، تخت و بندها را بنا به کاربری تعویض کند. این امر باعث می شود تا شخص استفاده کننده نقش بیشتری در ساخت این محصول داشته باشد. با استفاده از یک پلت فرم ثبت سفارش آنلاین مناسب با دسترسی آسان، کاربران می توانند قطعات مختلف و قابل تغییر کفش را در رنگ های گوناگون انتخاب نموده و در نهایت آن چه را انتخاب نموده اند مشاهده کنند و ثبت سفارش را به پایان برسانند.

طراح: Evan Stuart

• نوآوری:

اخیرا روند سریع مد باعث شده که کفش ها فصلی، بی کیفیت، کم ارزش و یکبار مصرف شوند. و در برخورد با این موضوع این سؤال پیش می آید، سیاره ما و جامعه ما چه بهایی را باید به ازای این امر بپردازد؟ متاسفانه، این یک واقعیت است که تولید کفش های بازیافتی و دوستدار محیط زیست فوق العاده دشوار است. هر ساله، حدود 5/22 میلیارد جفت کفش ساخته می شوند و چیزی حدود 300 میلیون جفت از محل دفن زباله ها استخراج می شوند چرا که نمی توان آنها را بازیافت نمود. اکثر کفش ها به گونه ای  طراحی شده اند که یک سری قطعات به شکل تضمینی در حین تولید به هم متصل شده و بچسبند، اما طوری طراحی نشده اند تا قابلیت تعمیر و بازیافت داشته باشند. سیستم کفش اتصالی به عنوان یک راه حل ممکن برای کاهش ضایعات کفش طراحی شده است. این در واقع یک بیانیه به صنعت است که کفش های پایدار و دوستدار محیط زیست یک جایگزین مناسب می باشند.

• روند طراحی:

این پروژه نیازمند یک درک عمیق از مسائل جاری از بازیافت کفش، تولید محصول و پایان عمر آن است. تحقیقات اولیه با مصاحبه های متعدد با کارشناسان و متخصصان صنعت در زمینه بازیافت منسوجات آغاز شد و چندین سایت جهت آشنایی و مشاهده بازدیدکنندگان از شرکت های بازیافت نساجی طراحی و راه اندازی شدند. طی 2 ماه تحقیق، مطالعات و بررسی و تمرکز گروه بر روی این فرآیند، به این نتیجه رسیدند که اکثر زباله های کفش به این دلیل تولید می شوند که کفش ها نمی توانند به راحتی به مواد جداگانه و مجزا تجزیه شوند. بر اساس همین دیدگاه کلیدی، ایده پردازی ها و تولید محتوا و مفاهیم آغاز شد. اهمیت توسعه و پیشرفت ایده ها و در کنار آن تحقق یافتن به شکل عملی و اجرای فیزیکی این تئوری ها به شدت احساس می شد. بیش از 43 مدل  فیزیکی برای طراحی یک مکانیزم مناسب مورد بررسی قرار گرفتند. در این میان، روش اتصالی انتخاب شد. نمونه اولیه طرح با استفاده از فوم EVA  و مواد افزودنی مقاوم کننده مقوایی تولید شد. تولید نمونه های اولیه با کیفیت پایین و بدون گارانتی برای درک اصولی و پایه تولید کفش ضروری بودند. پس از تجزیه و تحلیل های فراوان و بهبود سیستم طراحی، یک نمونه اولیه کاربردی با کیفیت بالا با استفاده از تکنیک های مختلف طراحی از جمله CAD، چاپ 3 بعدی، قالب سازی و ریخته گری تولید شد. از پلی اورتان برای ایجاد تخت کفش های انعطاف پذیر استفاده شد، و دیگر مواد نهایی مورد نظر از طریق حامیان متخصص در منسوجات پلی استر بازیافتی تهیه و فراهم شدند.

• این طرح چگونه عمل می کند؟

بر اساس این طرح، ضایعات کفش می تواند از زباله ها در سراسر جهان حذف شوند، به علاوه این سیستم اتصالی به کاربران اجازه می دهد تا بتوانند کفش خود را تعمیر کنند و مطابق با روند مد، آن را سفارشی کنند. با تولید محصولات از پلاستیک های دوستدار محیط زیست و تجزیه پذیر و منسوجات پلی استر قابل بازیافت، می توان تاثیرات مخرب یک محصول بر محیط زیست را کاهش داد. در ابتدا محصول توسط مشتری خریداری می شود و سپس به طور کامل مونتاژ می شود. مرحله مونتاژ شامل چهار جزء کلیدی می باشد: رویه ها، تخت های کفش، کفی ها و بند های اتصال. این کفش کاملا قابل تعمیر می باشد. چنانچه به مرور زمان، قطعه ای از کفش پاره شود، یا خراب شود و از بین برود، کاربر می تواند آن قطعه را به طور مجزا به آسانی از طریق ثبت آنلاین سفارش دهد و خریداری کند. کاربر پس از دریافت قطعات کفش، باید رویه کفش را به تخت کفش متصل کند و یا اصطلاحا بدوزد. برای این کار، از نقطه شروع آغاز کرده و بند اتصال را از طریق سوراخ های تعبیه شده بین دو بخش رویه و تخت کفش عبور داده تا به نقطه پایانی برسد. این نقطه پایانی، قطعات را به هم متصل می کند و مانع از برداشته شدن رویه از تخت کفش می شود.