درگذشت ادمان آیوازیان نقاش و معمار پیشکسوت بر اثر بیماری کرونا

اِدمان آیوازیان نقاش، معمار وطراح ارمنی‌تبار ایرانی بر اثر بیماری کرونا در 89 سالگی درگذشت.  به گزارش هنرآنلاین، اِدمان آیوازیان  نقاش و معمار پیشکسوت بر عوارض بیماری کرونا در شهر لندن درگشذت. این هنرمند که متولد ۱۳۱۰ خورشیدی در تهران بود نقاشی را از سیزده سالگی شروع کرد و در شانزده سالگی موفق به دریافت جایزه نخست مسابقه بین‌المللی نقاشان جوان تهران شد. نه سال بعد جایزه فرهنگ و هنر دو سالانه تهران را از آن خود ساخت و در پی آن برای شرکت در دوسالانه ونیز منتخب شد.

آیوازیان نقاشی را در فرهنگستان هنرهای زیبای رم و معماری را در انگلستان فرا گرفت. طراحی و نظارت بر اجرای "هتل گاجره" و "دبیرستان ارمنی طوماسیان" از نخستین کارهای او پس از بازگشت به ایران بود. از آثار دیگر آیوازیان می‌توان به طراحی داخلی مسجد فرودگاه ریاض، نقاشی دیواری سالن انتظار فرودگاه جده، نقاشی دیواری برای موزه ملی عربستان و طراحی موزاییک برای مسجد جامع عمان اشاره کرد.

آیوازیان در طراحی کتیبه‌های خط ثلث و کوفی و کاشی‌کاری‌های مساجد عربستان، کویت و عمان از نقاشی اسلامی و ایرانی تأثیر پذیرفته است.

او تنها هنرمند ایرانی است که به عضویت "انجمن سلطنتی نقاشان رنگ روغن انگلستان" پذیرفته شده است. آثار آیوازیان در مساجد، کلیساها، موزه‌ها و بسیاری از اماکن عمومی و مجموعه‌های شخصی از جمله "موزهٔ سنت لازار" ونیز و همچنین موزهٔ آرام خاچاطوریان ایروان نگهداری می‌شود.

آخرین نمایشگاه این هنرمند ایرانی شهریورماه سال 95 با عنوان "رنگ‌های سرزمین مادری‌ام" در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.

* او از دوران کودکی و دوران حرفه‌ای خود چنین می‌گوید:

«خیلی زود پدرم را از دست دادم. نه سال داشتم و بزرگترین فرزند خانواده بودم. ما چهار تا بچه بودیم و مادر به زحمت ما را بزرگ کرد. ناچار مرا به پرورشگاه اصفهان فرستادند و سه سال آن‌جا در مدرسه شاه‌عباس تحصیل کردم، خوب آن زمان جنگ بود و همه در مضیقه بودند، دوران سختی بود. بعد از سه سال به تهران بازگشتم و به مدرسه مهر رفتم در آن‌جا بهترین نمراتم در نقاشی بود بعد به دبیرستان تمدن رفتم. مدیر مدرسه تمدن هم مرا به عنوان دستیار به نقاشان توصیه می‌کرد. برای نقاشی سقف سفارت مصر، ناصر مانی به دنبال جوانی برای دستیاری می‌گشت و مدیر مدرسه تمدن مرا به وی پیشنهاد کرد. ساختمان سفارت آن زمان مصر، اکنون به موزه آبگینه و سفالینه تبدیل شده است. بعد انجمن مشاگویت (فرهنگ) درست شد که عده‌ای از جوانان را برای ادامه تحصیل به ارمنستان فرستاد. من در ابتدا به انگلیس رفتم و در رشته معماری درس آموختم و دیپلم معماری گرفتم. معماری را هم به این دلیل انتخاب کردم که در سال‌های آخری که ایران بودم به این کار مشغول بودم، چون آن زمان هم مانند الان از نقاشی نمی‌شد گذران زندگی کرد. من برای یک معمار کارهای تزینات داخلی می‌کردم و به این ترتیب وارد عرصه معماری شدم.»

«من همیشه نقاشی را با طراحی کردن موضوع شروع می‌کنم و جزئیات مهم را آنچنان ثبت می‌کنم که شاید یک عکاس قادر به انجام آن نباشد. من انواع ابزارها را به کار می‌گیرم، ابزاری که سریعترین امکان را برای ثبت لحظه‌های بسیار کوتاه برایم میسر کند؛ گواش، زغال یا مرکب برای این منظور بسیار عالی هستند. هنگامی که رنگ روغن به همراه دارم تغییر ناگهانی شرایط آب و هوا، مخصوصاً، در انگلستان مرا مجبور می‌کند تا با نهایت سرعتی که می‌توانم نقاشی کنم و عموماً بر خلاف میل باطنی با بوم‌های نیمه تمام به آتلیه برمیگردم و کار را با قلم مو یا کاردک یا هرچیزی که دم دستم باشد به اتمام می‌رسانم. در آتلیه، عموماً همزمان بر روی دو یا سه نقاشی کار می‌کنم این کار باعث می‌شود که من زمان کافی برای نقد و بررسی یا حتی تغییر کار را داشته باشم.»

آویوازیان در تاریخ ۶ فروردین ۱۳۹۹ براثر ابتلا به بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ و در لندن درگذشت.او از حدود یک ماه پیش از مرگش برای بررسی دلیل نوسان فشار خون و سرگیجه‌ به بیمارستان منتقل شده بود و پس از دو هفته با بروز نشانه‌های تب به بخش جداگانه‌ای منتقل شد. سه روز پیش از فوتش نیز نتیجه تست کرونای او مثبت اعلام شده بود . ( ویکی پدیا )