ساختمان مسکونی دروس ، استودیو حامدآرت , تهران

  از گذشته های دور ،خانه مکانی امن بوده که باعث ایجاد حریم خصوصی می شود و همچنین به ارتباط آن با فضای عمومی (خیابان و حیاط) توجه دارد. امروزه یکی از عناصر اصلی ارتباط بصری درون و فضای عمومی بیرون ،پنجره ها هستند. به گفته یوهان پلاسما ، یک معمار فنلاندی، پنجره در معماری ، نور و سایه ، بیرون و داخل ، فضای باز و بسته ، درون گرایی و برون گرایی ، و عمومی و خصوصی را به هم متصل می کند.

امروزه ، ساختمانهای زیادی با پنجره هایی مانند ردیف دهانه ها مطابق با قوانین ملی ساختمان می بینیم و ساکنان چنین ساختمانهایی با نصب دائمی پرده ها ، خود را از مزیت چنین عنصر معماری محروم می کنند.در این پروژه سعی شده است که به پنجره به عنوان یک ارتباط دهنده داخلی و خارجی توجه شود. از آنجا که بسیاری از ساختمان ها با نماهای پیچیده ساخته شده اند ، ما سعی کرده ایم از سردرگمی بصری ناشی از جزئیات و تزئینات اضافی نمای ساختمانهای مجاور بکاهیم. به این ترتیب به جای فقط پنجره های بزرگ با نماهای مداوم و خسته کننده ، چشمان بیننده با پازلی از قاب های مختلف روبرو هستند که می توانند سطح نما را اسکن کرده و اطلاعات بصری را جذب کنند.

نشستن روی زمین نیز یکی از عادت های ایرانیان است. پنجره کم ارتفاع به این ناظران اجازه می دهد بیرون را ببینند. با طراحی این نوع پنجره ها ، رقص نور و نماهای مختلف در داخل خانه ادامه می یابد و چشم ساکنان ، نمای بیرونی را مانند یک پازل کامل می کند و آنها رقص باران و برف و ریزش برگ های درختان را در قاب های مختلف تماشا می کنند ، و اینگونه است که پنجره به یک پیوند شاعرانه بین فضای داخل و خارج تبدیل می شود.

این ساختمان به دور از پیچیدگی و به صورت یکپارچه با مصالح سنگ به رنگ سفید ،به نمای خنثی ای تبدیل شده است و به ساکنان خانه  اجازه  می دهد تا با نورپردازی فضای داخلی و قرار دادن گلدان های مورد علاقشان، در طراحی نمای خانه ی خود مشارکت کرده و به آن تنوع بخشند. استفاده از عناصر چوبی احساس آشنایی را به کاربر منتقل می کند و یادآور تنه ی درختانی است که در نمای مقابل ساختمان قرار دارد.

همچنین ،استفاده از چوب در فضای داخلی نیز ادامه داشته و بخشی از تیرهای سقف و مبلمان را تشکیل می دهد که منجر به اتصال بین داخل و خارج ساختمان می شود. همراه با این درک بصری ، لمس گرمای طبیعی درهای ورودی چوبی ساختمان به این غنای حسی کمک می کند.

در این طرح ، به دلیل فرهنگ ایرانی ، مناطق عمومی و خصوصی خانه از هم جدا شده اند. هر یک از فضاهای عمومی از نور طبیعی شمال و فضای خصوصی از جنوب بهره مند می شوند. هر فضا ،دارای یک طراحی سقف منحصر به فرد است.در دکوراسیون اتاق خواب و اتاق نشیمن از عناصر بتنی استفاده شده که در کنار گرمای چوب ، کنتراست و ظرافت خاصی به فضا بخشیده است. سیستم سازه ای ساختمان سقف های بتونی است و برای سیستم گرمایش و سرمایش ، داکت اسپلیت در نظر گرفته شده است.