پروژه ی سروستان اثر صفار استودیو

پروژه ی سروستان اثر شرکت صفار استودیو و طرح منتخب سومین رقابت معماری گروه نکسا می باشد.

آغاز فرایند طراحی با هدف پاسخگویی به چهار مسئله‌ی کلی صورت پذیرفت. این مسائل، شامل توجه به نیازمندی‌های بنا در نسبت با ساختار خود و بستر شهری‌، ایده و تفکرات معمار، خواسته‌ها و انتظارات کارفرما و مقررات و ضوابط ساخت شهری بوده که در مجموع چهار راس یک مربع را شکل دادند. در مرکز مربع شکل گرفته، پاسخگویی به چالش‌های زمان و عصر حاضر، به عنوان محور و مفصل ارتباط‌دهنده‌ی چهار حوزه‌ی دیگر جای گرفت. این محور، مقوله‌ی توجه به نیازها و خواسته‌های زمان و دوره‌ی ساخت را به تمامی بخش‌های دیگر بسط و گسترش می‌داد. هدف از این صورت‌بندی یافتن راه‌حلی بود که ضمن پاسخگویی مناسب به چالش‌های طرح شده در حوزه‌های مذکور، بتواند با خواسته‌ها و شرایط دوره‌ی حاضر، خود را منطبق سازد. یکی از مهمترین این چالش‌ها، حضور مقوله‌ی بیماری‌های فراگیری چون کرونا در بستر جامعه می‌باشد. مسئله‌ای که در حال ایجاد حوزه‌ی جدیدی از سبک زندگی تحت عنوان قرنطینه‌نشینی می‌باشد. وضعیتی که همزمان دو وجه متناقض درونگرایی شامل اجبار به حضور در محیط خانه به منظور کنترل آلودگی و بیماری و تمایل به حضور در محیط باز و فضای خارج از خانه به علت خستگی از بودن پیوسته در محیط بسته را مطرح می ساخت. توجه به مقوله‌ی درونگرایی و برونگرایی همزمان و همچنین پتانسیل‌ها و چالش‌های بستر پروژه، از جمله گستردگی و وسعت دید در ضلع جنوبی بنا در کنار تصویر نامناسب بصری ساختمان‌های ضلع‌های شرقی و غربی بنا، باعث گردید که فرایند طراحی بنا در دو محور مستقل به صورت همزمان پیش رود. دو محوری که یکی وجه کالبدی و فرمال بنا را بیشتر در نظر داشته و دیگری توجه به عملکرد و ارتباطات درونی را در دستور کار خود قرار داده بود.

ایده وجود حیاط آپارتمان در بدنه فضا با انتقال فضای داخلی حیاط در نقشه ها به کناره ها و بدنه ساختمان ، برای ایجاد فضای سبز بزرگ چند منظوره انجام شده است.آنچه سرانجام پدید آمد، تصویری از یک باغ عمودی است که به نظر می رسد غرفه ای را در آسمان برافراشته است. به احترام باغهای قدیمی ایران و نقش افسانه ای گیاه سرو در تاریخ ایران ، که به ماندگاری ، پایداری و همیشه سبز بودن مشهور است ، نام آن را "سروستان" گذاشتیم.