در این پست با شبکه هنر و معماری ستاوین همراه باشید تا نگاهی به پل Onda Atlantica ، اثر تیم طراحی Onda Arquitectura ، اسپانیا داشته باشیم ... شهر Las Palmas de Gran Canaria با هدف باز کردن ساحل خود و توسعه آن برای استفاده تفریحی واستراتژی شهری اتصال مجدد ساحل لاس کانتراس با اسکله ساناپو را از طریق یک پل عابر پیاده ایجاد کرده است . 

 

 

این پل عابر پیاده جدید دو ساحل را به هم متصل می کند که دو طرف آن به قدری به هم نزدیک بودند که جزر و مد آنها از این طرف به سمت دیگر عبور می کردند. در طول سالها، احیای زمین از دریا به دلیل توسعه شهری به تدریج آنها را دور کرده است و اخیراً یک بزرگراه با سرعت بالا مانعی فیزیکی ایجاد کرده است که آنها را به طور قطعی از هم جدا کرده است. اکنون، شهر Las Palmas de Gran Canaria ، شهری مدرن و جهانی، این طرح توسعه بلند پروازانه و جامع را با نماد معماری جدید، پل اوندا آتلانتیکا (Onda Atlantica)  تکمیل کرده است. این پل با طول کلی 283 متر شامل سه دهانه 63 متری بدون تکیه گاه های میانی است. شکل موج دار آن، ناشی از محدودیت های فضای فرود، به حفظ درختان موجود کمک کرد و به سازه اجازه داد از درزهای انبساط جلوگیری کند.

 

 

پروفیل V شکل آن باعث می شود که به نظر دوبعدی برسد، درست مانند یک صفحه کاغذ منحنی. این پل که سبکی شگفت‌انگیز را نشان می‌دهد. این نمایه که یادآور بدنه یک کشتی است، در واقع نتیجه نیاز به کاهش ضربه صوتی بزرگراه زیر آن است، همچنین اجازه می دهد تا به مناظر بالا باز شود و نور طبیعی کل مسیر را روشن کند. . این منجر به یک سیستم ساختاری بسیار نوآورانه شد، یک شکل مثلثی بسیار کارآمد که در دنیای مهندسی عمران رایج نیست، که قادر به پل زدن فواصل منحنی مورد نیاز با یک برنامه اجرایی عالی و یک زیبایی شناسی مینیمال است.

 

این به عنوان یک حرکت منحصر به فرد طراحی شده است که می تواند تمام نیازهای برنامه ای از جمله عابران پیاده، دوچرخه سواران و ترافیک در دسترس را با یک زیرساخت حل کند، بنابراین از عناصر متمایز مانند پله ها و آسانسورهای کمکی جلوگیری می کند. عبور از پل به یک تجربه جدید برای بازدیدکنندگان تبدیل می شود زیرا به عنوان یک دوربین فیلم سیار عمل می کند که زوایای مختلف شهر را به دلیل مسیر متغیر آن نشان می دهد و بخش ثابت آن تبدیل به قاب ثابتی می شود که شهری متحرک را در پشت سر نشان می دهد. با شبکه هنر و معماری ستاوین همراه باشید ...

 

 

این پل به یک مجسمه بزرگ شهری تبدیل می‌شود که می‌تواند کاملاً در جنبش هنر زمین جا بیفتد، زیرا از منظره برای پرتره کردن کامل خود استفاده می‌کند که به نظر می‌رسد در هر دو میدان در فرودها نفوذ می‌کند، حتی در زیر آنها ادامه می‌یابد. دو بال جانبی مانند هواپیماهای اوریگامی فلزی به سمت بالا جمع می شوند و بازوهایی را نشان می دهند که شما را دعوت می کنند تا بین آنها وارد شوید.

 

 

دو فضای عمومی برای سازگاری با فرود پل عابر بازطراحی شده است. در یک طرف، یک میدان سیال تمام ترافیک عابر پیاده را با اشکال مواج سبز طراحی شده برای مشاهده از بالا دریافت می کند و آن را به یک نقاشی گیاهی افقی تبدیل می کند. در طرف دیگر، یک طرح منظره غیرقابل پیاده‌روی، توپوگرافی آتشفشانی را بازتولید می‌کند . 3 متر عرض و حداکثر شیب 6 درصد، سطح کف این پل عابر پیاده به حداکثر ارتفاع 7.60 متر از سطح خیابان می رسد و به نقطه دید جدیدی برای شهر تبدیل می شود. همچنین حداقل گیج را در بزرگراه 5.50 متر و در برخی نقاط از 6 متر بیشتر می کند.

 

 

معماران یک طرح ساختاری با الهام از طرح‌های مهندسی نیروی دریایی ایجاد کردند و سیستمی از دنده‌ها یا قاب‌ها را که هر 3.2 متر مرتب می‌شدند در حالی که توسط صفحات فولادی 10 تا 12 میلی‌متری بسته می‌شد، اتخاذ کردند. 18 قطعه که ساختار نهایی را تشکیل می‌دادند، با وزنی بالغ بر 40 تن در هر قطعه، در یک مغازه متالورژی در سویل مونتاژ شدند تا سپس با کشتی به محل حمل شوند. تمام اجزای منطبق بر این پل عابر پیاده دارای عملکرد ساختاری هستند - به جز نرده ها , که منجر به طراحی بسیار کارآمد و محکم می شود. رنگ 3 لایه با روکش فلزی بسته به نور روز به محو شدن در داخل شهر کمک می کند و از محافظت در برابر محیط های دریایی بسیار خورنده محافظت می کند .