در این محتوا با شبکه هنر و معماری ستاوین همراه باشید تا نگاهی به کودکستان Tsukuigaoka ، گروه طراحی و معماری Naf ، ژاپن داشته باشیم ... این مهدکودک در سال 1979 افتتاح شد و بر روی تپه ای در منطقه Tsukui در شهر Sagamihara، یک شهر رفت و آمد در توکیو واقع شده است. در طول سالیان متمادی فرزندان زیادی را پذیرفته و در جامعه محلی به یک نام آشنا تبدیل شده است. از آنجایی که ساختمان مهدکودک موجود به دلیل قدیمی شدن و پشت سر گذاشتن مجموعه ای از توسعه ها و بازسازی ها دچار مشکلات مختلفی شد، تصمیم بر آن شد تا به عنوان بخشی از استراتژی آینده نگر، مهدکودک جدیدی ساخته شود. منطقه Tsukui بزرگترین منطقه در شهر ساگامیهارا است، با رودخانه ها و دریاچه های زیادی که توسط کوه ها احاطه شده اند و تراکم جمعیت کم است. از آنجایی که بسیاری از کودکان مهدکودک از اتوبوس استفاده می کنند، من سعی کردم آن مسیرها را رانندگی کنم، اما منطقه تحت پوشش آنقدر بزرگ بود که در عرض یک ساعت نمی توانستم به اطراف بروم. یک مسیر اتوبوس وجود دارد که فقط برای سوار کردن یک کودک منتظر در محل وانت، که خیلی زیاد اما قابل درک است، با توجه به این واقعیت که خانه‌ها بسیار دور از هم هستند و بچه‌ها نمی‌توانند یکدیگر را ببینند و بسیاری از بچه‌ها آرزو دارند اتوبوس مهدکودک داشته باشند. 

 

 

بیش از 40 سال از افتتاح این مهدکودک می گذرد و تعداد کودکانی که مهدکودک را به پایان رسانده اند حدود 8000 نفر است. با احتساب خانواده و دوستان کسانی که مهدکودک را به پایان رسانده اند، تعداد افرادی که با مهدکودک ارتباط داشته اند باید بیش از 20000 نفر باشد که نسبت قابل توجهی در جمعیت منطقه Tsukui است که حدود 26000 نفر است. وقتی در مهدکودک رویدادهایی مانند بازارهای کوچک و فستیوال های ورزشی برگزار می شود، رویدادها بسیار شلوغ می شوند و افرادی که حتی از راه دور منتظر چنین رویدادهایی هستند. آنهایی که به مهدکودک می رفتند اغلب فرزندان خود را دوباره به همان مهدکودک می فرستادند یا به عنوان پرستار برمی گشتند. می‌توان اینطور تفسیر کرد که رفتن به مهدکودک Tsukuigaoka بخشی از مشارکت در جامعه محلی است، که بسیار متفاوت از وضعیت مرکز توکیو است، جایی که انتخاب مهدکودک بسیار متنوع است.

 

 

جمعیت ناحیه تسوکویی از زمان اوج خود در حدود سال 2000 کاهش یافته است، و مانند سایر نقاط کشور، نرخ زاد و ولد همچنان رو به کاهش است. مهدکودک Tsukuigaoka با این فرض کار می‌کرد که مردم  به‌طور خودجوش می‌آیند ، اما در دوران کاهش نرخ زاد و ولد، لازم است راه‌هایی ابداع شود که تجمع مردم را بیشتر از همیشه آسان‌تر کند. بنابراین، ما یک مسیر طولانی در امتداد جاده جلویی ایجاد کردیم تا اتومبیل ها بتوانند از دو ورودی مانند ایستگاه استراحت عبور کنند تا دسترسی را بهبود بخشد. این مسیر به اندازه‌ای طولانی است که چندین اتوبوس را پارک کند تا بچه‌ها پیاده و سوار شوند و ۶ متر عقب‌نشینی کنند، که به اندازه‌ای عریض است که ماشین‌ها از کنار اتوبوس‌های پارک شده عبور کنند. از زمانی که ساختمان جدید مهدکودک افتتاح شد، از این راهرو به طرق مختلف مانند داشتن ماشین آشپزخانه، میز و صندلی برای مراسم و یا ماشین زباله برای مطالعات اجتماعی استفاده شده است. این فضا  حیاط جلو  نامیده می شود. سقف نمادین در امتداد سقف جلویی ویژگی است که از ساختمان قدیمی به ارث رسیده است.

 

 

ساختمان قدیمی مهدکودک با یک سری سقف های مثلثی مشخص شده بود که هنگام عبور از جلوی ساختمان با ماشین، در امتداد یک انحنای ملایم دیده می شود. ساختمان جدید دارای نوک سقفی بر روی راهرو است که به صورت خمیده به سمت بالا نگه داشته شده است و سقف را به نقطه عطفی در هنگام نزدیک شدن به مهدکودک تبدیل می کند. این شکل ارتفاع کافی را برای وسایل نقلیه بزرگ فراهم می کند، اما همچنین به معنای به ارث بردن سقف نمادین از سقف قدیمی است که از جاده جلویی قابل توجه است. جاده جلویی یک جاده تنه برای حمل و نقل محلی است و بسیاری از خودروها و موتورسیکلت ها رفت و آمد می کنند، اما در سال های اخیر درصد خارج از شهر افزایش یافته است، مانند آمدن از تقاطع ساگامیهارا که به مقصد ساخته شده است. به سمت شرق، و به سمت دریاچه میاگاز، یک منطقه تفریحی حرکت می کنیم. اگر ایستگاه جدیدی برای Linear Chuo Shinkansen در هاشیموتو ساخته شود که آن هم در شرق است، حجم ترافیک بیشتر خواهد شد. نوک سقف به سمت شرق کشیده شده است تا دید با رفت و آمد مردم افزایش یابد که در آینده افزایش خواهد یافت.

 

 

از آنجایی که ساختمان جدید مهدکودک دارای نما گسترده ای در امتداد جاده جلویی است، به یک ساختمان سالن و یک ساختمان کلاس درس تقسیم شده است و بین دو ساختمان یک گذرگاه به حیاط خلوت است. حیاط خلوت واقعاً عقب نیست زیرا رو به جنوب است، از آفتاب لذت می برد و منظره ای عالی از کوه های اطراف دارد. برای بازی روزانه در فضای باز و جشنواره ورزشی با حضور خانواده ها و دوستان به اندازه کافی جادار است. به این فضا  باغ  می گویند. مهدکودک Tsukuigaoka سال ها درام و فلوت را آموزش داده است و از ساختمان سالن به عنوان محل تمرین استفاده می شود. با جدا کردن آن از ساختمان کلاس، می توان تداخل صدا را کاهش داد و همچنین می توان آن را به طور مستقل برای رویدادهای خارجی اجاره کرد تا مشارکت در جامعه محلی را افزایش دهد. در ساختمان کلاس، چهار اتاق مهدکودک تقریباً به اندازه ساختمان قدیمی طراحی شد تا امکان به ارث بردن فعالیت های مشابه را فراهم کند. و در کنار اتاق های مهدکودک یک "فضای گسترش" مانند یک راهرو گسترده است. هنگامی که درهای کشویی اتاق های مهد کودک به طور کامل باز می شوند، سطح کف را می توان با ادغام با فضای گسترش بزرگتر کرد، که منطقه استاندارد مرکز مراقبت از کودک تایید شده را برآورده می کند.

 

 

هنگامی که درهای کشویی اتاق های مهد کودک بسته می شود، فضای گسترش به یک منطقه کوچک سالن مانند تبدیل می شود. سقف آن برای گنجاندن اتاق‌های زیر شیروانی که کودکان می‌توانند در آن بازی کنند، بلند ساخته شده بود و یک دیوار عریض برای نمایش آثار مختلف کودکان تعبیه شده بود. حتی اگر ساختمان سالن اجاره داده شود، ساختمان کلاس به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا یک رویداد در مقیاس خاصی برگزار کند. دیوارهای بیرونی با پوشش سدر پوشانده شده است .

 

 

 پارچه دیواری در اتاق مهد کودک بسته به سن دارای الگوهای متفاوتی است و کفپوش برای هر منطقه دارای اتصالات و جهت گیری های متفاوتی است. با ایجاد تغییرات مختلف و تغییر از مقیاس بزرگ به کوچک، بزرگسالان و کودکان می توانند جذابیت و دلبستگی خود را به فضا داشته باشند. دسترسی، دید و باز بودن شرایطی را ایجاد می‌کند که مردم بتوانند راحت‌تر از همیشه دور هم جمع شوند و با توانمندسازی آنها برای پاسخ‌گویی انعطاف‌پذیرتر به تغییرات جامعه از طریق تنوع و انعطاف‌پذیری، امیدوارم مشارکت مردم و معماری به تدریج برقرار شود.
من مشتاقانه منتظرم تا ببینم ساختمان جدید مهدکودک چگونه صفحه جدیدی به تاریخ مهدکودک که با جامعه محلی پیشرفت کرده است اضافه خواهد کرد.