شکلدهی به تاریخ: تاثیر معماران زن در جنوب آسیا پس از استعمار
در اواسط قرن بیستم، مجموعهای از کشورهای جنوب آسیا تجربهای مشترک از رهایی از سلطه استعمار را پشت سر گذاشتند. این دوره، سرآغاز عصری جدید از ایدهها و فلسفههای پیشرفتگرایانه بود که به خلق هویتهای مدرن، پساکولونیال و پساتجزیهطلبانه در معماری انجامید. معماران جنوب آسیا در این دوران، طراحی را بهعنوان ابزاری برای بیان چشماندازهای اجتماعی امیدبخش به کار گرفتند. با وجود نقش پررنگ معماران زن در شکلدهی این تاریخ معماری، همچنان بسیاری از آثار و دستاوردهای آنان کمتر به رسمیت شناخته شده است.
پاکستان: یاسمین لاری(Yasmeen Lari ):
بهعنوان نخستین معمار زن در پاکستان، یاسمین لاری نقش کلیدی در ساخت و توسعه پاکستان پس از تقسیم ایفا کرد.پس از انتقال جمعیت و اردوگاههای پناهندگان در تجزیه هند و پاکستان در سال 1947، بحران مسکن شدیدی بهدلیل صنعتی شدن و شهرنشینی ایجاد شد. برجسته ترین کار یاسمین به بررسی مسکن کم درآمد و راه حل هایی برای این موضوع می پردازد. طیف گسترده ای از طرح های او موضوعات جامعه و تعلق، طراحی مشارکتی، تاریخ محلی و فرهنگ پسااستعماری را بررسی می کند.فرآیند طراحی و کنشگری یاسمین بر رویکرد سیستمی او تأثیر می گذارد، کار او در تقاطع معماری، حقوق بشر، استعمارزدایی، جنسیت، تغییرات آب و هوا و احیای بومی قرار دارد. او به دلیل ساخت و سازهای کربن صفر خود با استفاده از مواد و تکنیک های سنتی بومی پاکستان تحسین شده است.
بنگلادش: مارینا تبسم (Marina Tabassum ):
مارینا تبسم با طراحیهای خود که از نیازهای محلی و محیط طبیعی الهام میگیرد، معماران سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده است. پس از استقلال، بنگلادش با بحرانهای متعدد مسکن و مهاجرت روبهرو شد. مارینا بهعنوان معمار، از مواد بومی استفاده کرده و با همنوایی با طبیعت، پاسخگوی چالشهای محیطی کشورش است. طراحیهای او، که از مسئولیت اجتماعی عمیقی نشأت گرفته، برای بهبود زندگی در جوامع کمدرآمد و همگام با بافت فرهنگی بنگلادش شکل گرفتهاند.
هند: پروینا مهتا(Pravina Mehta ):
جنبش آزادی هند در برابر استعمار، نقطه عطف مهمی برای تغییرات اجتماعی و اقتصادی در این کشور بود. پروینا مهتا، بهعنوان یکی از معماران فعال در این دوران، با طراحیهایی که بر عدالت اجتماعی و بازتاب هویت هند مستقل تأکید دارند، به مسئله مسکن و نابرابری طبقاتی پرداخت. او در طراحیهای خود سعی داشت تا الهامات هنری و سنتی هند را با معماری مدرن تلفیق کرده و نمایانگر تنوع غنی فرهنگی این کشور باشد.
سریلانکا: مینت د سیلوا(Minnette de Silva):
مینت د سیلوا، یکی از معماران پیشگام سریلانکا، در دورانی حساس پس از استقلال کشورش، معماری بومی و هنرهای سنتی را با جنبش جهانی مدرن تلفیق کرد. کارهای او نمایانگر استفاده از مصالح طبیعی، تکنیکهای محلی و حفظ هنرهای دستی بومی بود. د سیلوا با بهکارگیری معماری انتقادی منطقهای، معماری مدرنی را به وجود آورد که توجه ویژهای به اقلیم، جامعه و هنرهای محلی داشت و در حفظ و ارتقای هویت بومی سریلانکا نقش بسزایی ایفا کرد.
این مقاله بخشی از موضوعات تخصصی "زنان در معماری" به ابتکار Sky-Frame است.
تذکر : استفاده از مطالب وب سایت ستاوین ( شبکه هنر و معماری ستاوین ) فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است . کلیه حقوق، محتوا و طراحی سایت متعلق به وب سایت ستاوین میباشد. در غیر این صورت مراتب از طریق مراجع قانونی پیگیری خواهد شد .
دوستان و همراهان عزیز ستاوین ( شبکه هنر و معماری ستاوین ) ، با نظرات و پیشنهادات سازنده خود ما را در ارائه هر چه بهتر مطالب و اهداف مان، که همانا ارتقا جایگاه و فرهنگ معماری می باشد ، یاری کنید . منتظر دیدگاه های شما عزیزان هستیم . . .
منبع: archdaily
ترجمه شده توسط تحریریه ستاوین - (الهه تقی زاده)