بازآفرینی قلعه ارنان به‌عنوان بوتیک هتل - استودیو طراحی کالبُد

استودیو طراحی کالبُد (Kalbod Design Studio) با رویکردی نوآورانه، قلعه تاریخی ارنان در مهریز شهر یزد، را به یک بوتیک هتل معاصر تبدیل کرده است. این پروژه فراتر از مرمت سنتی، بازآفرینی معماری را به‌عنوان بخشی از فرآیند طراحی مدنظر قرار داده است. ساختار اصلی قلعه حفظ و بخش‌هایی از آن به‌صورت انتخابی مرمت شده‌اند، درحالی‌که یک سازه سقفی مستقل بر فراز آسمان آن طراحی شده است. این دو عنصر— قلعه تاریخی و سقف جدید— ترکیب فضایی پروژه را شکل می‌دهند. سقف در بخش‌هایی که بنا دچار تخریب شده است، به درون امتداد یافته و در قسمت‌های سالم‌تر عقب‌نشینی می‌کند، تا تضادی میان گذشته و حال ایجاد شود، بدون آنکه این دو در هم ادغام شوند. این روش، تقابل فضاهای مثبت و منفی را تقویت کرده و مرزبندی فضایی را حفظ می‌کند.

سلسله مراتب فضایی برای تعامل حسی بیشتر:

طراحی بوتیک هتل بر اساس چهار عنصر طبیعت(خاک، آتش، آب و هوا) شکل گرفته است که هرکدام تجربه‌ای فضایی و حسی متفاوت را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کنند. این مفهوم، معماری را فراتر از یک اقامتگاه، به یک تجربه شگرف تبدیل کرده است. حرکت درون هتل با یک مسیر تعریف‌شده هدایت می‌شود تا تعامل مهمانان با فضا و محیط اطراف تقویت شود.

بوتیک هتل‌ها که از دهه ۱۹۸۰ شکل گرفتند، بر خلق تجربه‌ای منحصربه‌فرد تأکید دارند و اقامت را به یک مقصد گردشگری تبدیل می‌کنند. پروژه ارنان نیز این اصل را دنبال کرده و به جای بازسازی صرف عناصر تاریخی، با مداخلات معمارانه معاصر، پاسخگوی ساختار موجود بوده است، بدون آنکه به یک بازآفرینی مصنوعی تبدیل شود.

سقف مشبک و بازی نور و سایه:

با توجه به آسیب‌های ساختاری گسترده قلعه ارنان، ازجمله ریزش سقف و تخریب بخشی از دیوارها، طراحی سقف جدید به‌جای بازسازی دقیق مدل پیشین، به‌عنوان عنصری مستقل در نظر گرفته شده است. این سقف مشبک با فیلتر کردن نور طبیعی، از شدت تابش آفتاب کویری کاسته و امکان استفاده بهینه از فضای بام را فراهم کرده است.

با الهام از بام‌های پلکانی سنتی یزد، این پشت‌بام به‌عنوان تراسی قابل دسترس طراحی شده که با پلکان‌های تعبیه‌شده، گردش عمودی را بهینه می‌کند. همچنین، عناصر معماری قرمز در مسیرهای حرکتی هتل گنجانده شده‌اند که علاوه بر تقویت خوانایی فضایی، لایه‌ای مدرن به ساختار تاریخی اضافه می‌کنند.

معماری هتل به‌عنوان یک روایت فضایی پویا:

در این طراحی، حرکت در فضاهای مختلف بخشی از تجربه مهمانان محسوب می‌شود. هرکدام از چهار عنصر— خاک، آتش، آب و هوا— در قالب محیط‌های حسی تعریف شده‌اند که شامل برنامه‌هایی همچون مدیتیشن و کارگاه‌های تعاملی است. مسیر اقامت به‌صورت چرخشی طراحی شده، به‌گونه‌ای که مهمانان طی دو روز، چهار فضای مختلف را تجربه می‌کنند و هر نیم‌روز را در یکی از این عناصر می‌گذرانند. این سفر معمارانه در گالری پایانی به پایان می‌رسد و فرصتی برای تأمل فراهم می‌آورد.

تجربه حسی فضا در اولویت طراحی قرار دارد؛ لمس دیوارهای بافت‌دار، مشاهده الگوهای نور و سایه، و حرکت در سطوح مختلف، همگی بخشی از این تعامل هستند. این تجربه در نهایت با چشم‌اندازی پانورامیک از مناظر اطراف به اوج خود می‌رسد و ارتباط عمیق میان معماری و محیط طبیعی را تقویت می‌کند.

برای دیدن تصاویر بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.