جایزه سال شخصیت‌های تأثیرگذار برای همسران معمار و آغازگران پست‌مدرنیسم

جایزه سال موسسه معماری آمریکا (AIA Gold Medal) به همسران معمار و آغازگران پست‌مدرنیسم اهدا شد.
 

رابرت ونچوری و دنیس اسکات براون مشترکا برنده AIA Gold Medal شدند.

AIA Gold Medal جایزه ویژه معماری است که ازطرف انستیتو معماران آمریکا از سال ۱۹۴۷ تا کنون، همه‌ساله به افراد تأثیرگذار در تئوری و طراحی معماری اهدا می‌شود.

رابرت ونچوری و همسر او دنیس اسکات براون سابقه ۵۵ سال همکاری مشترک در زمینه معماری را دارند.

از دهه‌ی شصت میلادی، موضوع پست‌مدرن در معماری به‌صورت یک سبک مهم مطرح شد و انتقادات زیر بنایی به اندیشه‌ی منطق‌گرا و تکنومدار معماری مدرن وارد شد. آغازگر این جنبش کسی نبود مگر رابرت ونچوری که یکی از شاگردان لوی کان بود. خانه مادر ونچوری (۶۴ – ۱۹۲۶) اگر از نظر لوکوربوزیه خانه ماشینی است برای زندگی، از نظر رابرت ونچوری خانه خانه است و باید دارای نمادهای خانه در هر فرهنگ و جامعه باشد.

رابرت ونچوری، معمار، طراح و نظریه‌پرداز با نفوذ امریکایی در سال ۱۹۲۵ در فیلادلفیا متولد شد. از سال ۱۹۴۳ تا سال ۱۹۵۰، ونچوری در رشته معماری دانشگاه پرینستون تحصیل کرد.

او همچنین عضو آکادمی آمریکایی در رم شد (۵۶-۱۹۵۴)؛ اولین منصب از میان چندین منصب دانشگاهی که وی داشت. وی در سال ۱۹۶۶ " پیچیدگی و تضاد در معماری " را منتشر کرد، که عنصر پیوریتانیسم در نظریه نوگرا را نقد می‌کرد و از خاص‌گرایی، تزئینات و نوعی حس ظرافت حمایت می‌کرد. تحریک‌کننده‌ترین کتاب وی " آموزش از لاس و گاس " بود که در آن ونچوری از محیط پرزرق و برق لاس وگاس و دیگر شهرهای امریکایی در برابر انتقادهای تند زیباشناختی دفاع می‌کند.

در مقایسه با بسیاری از نوگرایان، ونچوری از یک نوع معماری مزین به شکل نمادین بر پایه سنت استفاده می‌کند. او معتقد است که ساختار و تزئین باید با ماهیت‌های مجزا باقی بمانند و آن تزئین باید منعکس کننده فرهنگی باشد که در آن وجود دارد. در مقابل، همچنین ونچوری نمادپردازی را هنگامی‌که فن‌آوری مدرن ونمادپردازی تاریخی به ندرت هماهنگی دارند، غیرضروری می‌داند.

ونچوری در اواسط دهه ۱۹۶۰ با جان راش وهمسرش دنیس اسکات براون، از ۱۹۶۷، شریک شدند. طراحی‌های این شرکت در دهه ۱۹۷۰ همچون خانه Brant-Johnson در Vail، Colorado (۱۹۷۶)، تالار Gordon Wu و دانشکده Butler در Princeton (۱۹۸۰)، به دلیل استفاده سرزنده از منابع تاریخی مورد تجلیل قرار گرفته‌اند که گاهی اوقات شامل یک عنصر سنجیده زرق و برق می‌شوند. شاید کارهای ونچوری تأثیر مهمی بر طراحی ساختمان‌های اداری و مراکز خرید بریتانیا در دهه ۱۹۸۰ داشت.

مهم‌ترین ساختمان‌های رابرت ونچوری شامل Sainsbury wing of the National Gallery در لندن (۱۹۹۱)، تالار ارکستر Philadelphia (۱۹۹۶- ۱۹۸۷)، و موزه هنر معاصردر San Diego (۱۹۹۶) هستند.

دنیس اسکات براون زاده ۳ اکتبر ۱۹۳۱) معمار اهل ایالات متحده آمریکا است. هنگام اهدای جایزه پریتزکر در سال ۱۹۹۱، براون که بیش از ۲۲ سال، یکی از شرکای شرکتشان با نام " ونچوری اسکات براون و همکاران " بود و نقش مهمی در تکامل نظریه‌های معماری و طراحی در همکاری ۳۰ ساله‌اش با ونچوری داشت، همچنین به عنوان همکارِ نویسنده در کتاب تحول برانگیز ِ دهه ۷۰ " آموختن از لاس وگاس " شناخته می‌شد؛ به نظر می‌رسید که نقش وی به عنوان " همسر " در برابر عنوان شریک و همکار در انتخاب هیئت داوران پریتزکر، بیشتر به چشم رسیده بود و این افتخار تنها نصیب همسر وی، ونچوری شد. امری که اعتراض شدید اسکات را به دنبال داشت.

در هر حال آنچه امروز مسلم است؛ رابرت ونچوری و همسرش دنیس اسکات براون همکاری بلند مدتی را تجربه کرده و پروژه‌های زیادی را مشترکا به سرانجام رسانده‌اند. برخی از قابل توجه ترین پروژه‌های آن‌ها موزه هنر سیاتل و موزه ملی در لندن است.