جوایز:  منتخب دومین دوسالانه ی معماری ، شهرسازی و طراحی داخلی ایران 1395

 

در این پست با ستاوین همراه باشید تا نگاهی به  خانه ای برای ایرانیان امروز ،خانه مکعب ، اثر دفتر معماری هرم در البرز ، کردان داشته باشیم ...  امروزه پس از گذشت سال ها ، ایرانیان برای خانه های قدیمی خود احترام قائل هستند و از آنها به نیکی یاد می کنند . خانه هایی که در آنها انسان احساس تعلق و آرامش داشت و با ایجاد حریم و سلسله مراتب دسترسی ، به ویژگی های روحی انسان توجه بسیار می کرد . عنصر اصلی خانه ها ، فضای تهی میانی بود که حیاط مرکزی نام داشت و عملکردها به دور این حیاط شکل می گرفت . ویژگی اصلی این خانه ها درونگرایی ، خلوص و سادگی ، نورگیری و تهویه مرکزی بود . این خانه ها با توجه به زمینه ی جغرافیایی و فرهنگی مردم ایران شکل می گرفت .

 

 

ولی امروزه با افزایش جمعیت و پدیده جهانی شدن ، این خانه ها جای خود را به آپارتمان های مسکونی داده اند . ایرانیان امروزه علاوه بر اینکه در راستای جهانی شدن حرکت می کنند ، به زمینه ی تاریخی و فرهنگی خود توجه دارند . مردم امروز ایران نیازمند خانه هایی هستند که بتواند در راستای مدرنیته ، تکنولوژی و همگام با جهان حرکت کند و همچنین برداشتی تازه از فضاهای قدیم ایران داشته باشد . بازتعریفی از زمینه ی فرهنگی ، جغرافیایی و اجتماعی ایران نیاز است .

 

 

پروژه حاضر، تلاشی است در جهت برقراری ارتباط بین معماری گذشته ایران با معماری معاصر جهان . دیالوگیست بین کیفیت های فضایی معماری ایرانی با ویژگی های معماری مدرن مانند شفافیت ، برونگرایی ، امتداد طبیعت و استفاده از تکنولوژی .

 

 

این پروژه محصولی را ایجاد خواهد کرد تا کاملا با زمینه ی جغرافیایی و فرهنگی ایران هماهنگی داشته باشد وسعی می کند خود را با معماری معاصر هماهنگ کرده و به دنبال کشف فضاهایی جدید بین این دو کیفیت فضایی برای زندگی انسان باشد . خانه علاوه بر اینکه کاملا با طبیعت و شهر دیالوگ برقرار می کند و امکان امتداد آن را فراهم می کند ، دارای حریمی است که در معماری ایرانی وجود داشته است . اصلی ترین قسمت پروژه فضای تهی مرکزی است که فضای ما بین معماری مدرن و معماری سنتی ایران دارد .

 

 

این فضا مساله دید به آسمان و مناظر اطراف ، نورگیری و تهویه خانه را تامین می کند و عملکردهای مختلف خانه به دور این فضا شکل می گیرد . پروژه با توجه به معماری ایرانی دارای خلوص ، سادگی و درونگرایی است و هیچ گونه بازشوی مستقیمی به بیرون وجود ندارد . از طرف دیگر در هماهنگی با معماری معاصر دارای سیالیت ، شفافیت و امتداد طبیعت و شهر در خود است .

 

 

فضای تهی مرکزی با شیشه هایی که قابلیت جابه جایی دارند مرز خود را با محیط اطراف ایجاد می کند . این ویژگی علاوه بر اینکه از لحاظ اقلیمی می تواند گرما و سرما و تهویه مورد نیاز برای خانه در هر فصل سال را تامین کند ، پروژه را در تعامل با محیط اطراف قرار می دهد . بدین صورت که با جابه جایی و جمع شدن شیشه ها پروژه خود را کاملا با محیط و شهر سازگار می کند و جزیی از محیط اطراف خود می شود و با باز شدن شیشه حریمی میان پروژه و محیط  ایجاد می کند ، این ویژگی امکان این را فراهم میکند که با حفظ دید محیط ، پروژه خود را به درون جمع کرده و درون گرا شود .

 

 

پروژه سعی دارد اشتراکی جدید بین زمینه ی فرهنگی و جغرافیایی ایران با فرهنگ جهانی ایجاد کند ، تا بتواند جوابگوی نیازهای فرهنگی ، اجتماعی و روحی مردم امروز ایران باشد .