عکاس ایتالیایی چگونه شیفته معماری ایران شد؟

عکاس ایتالیایی معتقد است؛ ساختارهای هندسی که در معماری ایرانی دیده می‌شوند چشم‌نواز اند از نسبت‌های درست و به قاعده‌ای برخوردارند.

ماسیمو رومی (Massimo Rumi) عکاس ایتالیایی در سفری که به ایران داشته گوشه‌ای از معماری باشکوه ایران را ثبت کرده است. تصویر او که از مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان گرفته شده بازتاب زیادی در رسانه‌های جهانی پیدا کرده است. این عکاس ایتالیایی می‌گوید: "گوهر معماری ایرانی یزد و اصفهان است ". 

ماسیمو رومی که به مدت ۱۸ سال شغلی اداری داشته، ناگهان کارش را رها کرده و تصمیم گرفته به چهارگوشه دنیا سفر کند و از مکان‌هایی که کمتر شناخته شده‌اند عکس بگیرد. در جریان سفرهای بی وقفه دو سال اخیرش از جمله به جنوبگان، مغولستان، اتیوپی، هند، و ایسلند، با فردی آشنا شد که به ایران سفر کرده بوده و به ماسیمو از تجربه‌های خود در ایران گفته است.

به گفته رومی، آشنایی با این شخص باعث شد درباره فرهنگ ایران تحقیقات و مطالعاتی بکنم. ترغیب شدم به ایران سفر کنم. در جری‌ات مطالعات‌ام، به مقاله‌ای درباره معماری ایرانی برخوردم که توجه‌ام را به معنویت و حکمت نهفته در آن جلب کرد و من را شیفته آن کرد. مقاله درباره نسبت‌های معینی بود که در طبیعت یافت می‌شوند و در طراحی صور زندگی در معماری به کار گرفته می‌شوند تا نوعی زیبایی الهی را در ساختمان‌های ایرانی بازتاب دهند.

نوامبر سال گذشته، ماسیمو رومی به ایران سفر کرد. برنامه اولیه‌اش این بود که ده روزی در ایران بماند تا از نزدیک با معماری اماکن مقدس ایران آشنا شود و از آن‌ها عکاسی کند. شهرها و مکان‌هایی که ماسیمو رومی در ایران به آن‌ها سفر کرده از این قرارند: تهران، اصفهان، شیراز، یزد، کرمان، کاشان، ابیانه، تبریز، کندوان، دریاچه ارومیه، سنندج، مریوان، و اورامان.

رومی می‌گوید: وارد مسجد که می‌شوی، اولین حسی که می‌کنی عظمت فضا است. کاشی‌های زیبا و شیشه‌های رنگی که نور آفتاب رنگ‌هایشان را روی زمین پهن می‌کند، به تجربه معنوی شما اضافه می‌کند، و جزئیات و ریزه‌کاری‌های مسحورکننده‌شان می‌تواند واقعاً تأثیراتی روانگردان روی آدم داشته باشند. وقتی از این فضاها عکاسی می‌کردم، تزیینات مجلل و جزئیات دقیق هوش از سرم برده بود. این چیزها را معمولاً در سرامیک‌های کوچک چینی می‌بینید نه در چنین معماری‌های عظیمی.

رومی به این نکته نیز اشاره می‌کند که معماری ایرانی، با نمادپردازی‌های کیهانیِ خود، به شخصیت و هویتی خاص خود، متفاوت از دیگر کشورهای مسلمان، دست یافته است.

وی در ادامه توضیح می‌دهد که معماران ایرانی شناختی کامل و دقیق از نسبت‌ها داشته‌اند. اساس معماری ایرانی نسبت طلایی است؛ نسبتی ریاضی که در طبیعت پیدا می‌شود. به همین دلیل هم است که ساختارهای هندسی که در معماری ایرانی دیده می‌شوند این قدر چشم نوازند و از چنین نسبت‌های درست و به قاعده‌ای برخوردارند. استفاده از شیوه‌های هندسی در معماری ایرانی شکلی از زیبایی الهی را بازنمایی می‌کند که گرچه خالی از بازنمایی‌های انسانی است، همچنان می‌تواند با مردم رابطه‌ای احساسی و عاطفی برقرار کند.