مهدکودک Cocoon در مدرسه بین المللی بلومینگدیل ،هند، استودیوی black design

در منطقه‌ای که سیستم‌های سنتی آموزشی غالب هستند، مدرسه بین‌المللی بلومینگدیل در ویجایوادا هند ،با استفاده از قدرت تحول‌ساز معماری پارامتریک، مرزهای آموزش را به چالش کشیده و استانداردهای متعارف را زیر سؤال می‌برد. این مؤسسه، اولین نوع از این دست در ایالت آندرا پرادش هند است که با دیدگاهی نوآورانه به ارائه آموزشی متفاوت از معیارهای موجود پرداخته است. هدف اصلی آن فراتر رفتن از آنچه سایر پیش‌دبستانی‌های منطقه ارائه می‌دهند و ایجاد تغییرات اساسی در آموزش ابتدایی از طریق طراحی معماری اندیشمندانه است.

این پیش‌دبستانی در فضایی به مساحت 372 متر مربع واقع شده و در کنار ساختمان اصلی مدرسه قرار دارد. این دو ساختمان از طریق یک حیاط فرورفته به هم متصل می‌شوند که به‌دنبال توپوگرافی زمین شکل گرفته و به سمت ساختمان الحاقی جدید همچون مسیری به‌سوی یک تپه بالا می‌رود. این سازماندهی سایت و نیاز به پذیرش حدود ۱۰۰ کودک پیش‌دبستانی به معماران فرصتی داد تا طرحی منحصربه‌فرد برای محوطه مدرسه ایجاد کنند. نتیجه نهایی طراحی، مفهومی جدید از مدرسه را به چالش می‌کشد؛ به‌گونه‌ای که فرم‌های ساختمانی، مناظر طبیعی و فضاهای داخلی در قالب یک موجودیت واحد تلفیق شده‌اند و از سازماندهی فضایی غیر متعارف، فناوری مدرن و مصالح مقاوم بهره می‌برد.

در تطابق با دیدگاه خود، معماری مدرسه بلومینگدیل از قواعد مرسوم طراحی مدارس فاصله گرفته است. به جای استفاده از کلاس‌های جعبه‌مانند مرسوم، فضایی به مساحت ۳۰۰۰ فوت مربع به‌عنوان فضایی سیال و متصل طراحی شده که به تعامل و حرکت آزادانه کمک می‌کند. طراحی به گونه‌ای است که مرزهای بازی و یادگیری را درهم می‌آمیزد و حیاط نقش چندگانه‌ای ایفا می‌کند؛ به‌عنوان زمین بازی، کلاس درس، آمفی‌تئاتر یا استخر کوچک، متناسب با نیازهای عملکردی فضا.

استفاده از پنل‌های شیشه‌ای با ارتفاع کامل به جای دیوارها و سقف‌هایی با نورگیر، این درهم‌آمیختگی فضاهای داخلی و خارجی را تقویت کرده است. این طراحی مرزهای معمولی بین داخل و خارج را حذف کرده و مناظر طبیعی را به‌عنوان بخشی از فضاهای ساخته‌شده و بالعکس معرفی می‌کند.

یکی دیگر از وجوه تمایز این طراحی، استفاده از فرم‌های ساختمانی به جای رنگ‌های روشن برای جلب توجه بصری است. ایده اصلی این است که "ساختمان به‌جای این‌که جزئی از منظر طبیعی باشد، خود بخشی از آن شود." این موضوع در سقف منحنی و موج‌دار ساختمان که همچون تپه‌های سرسبز به نظر می‌رسد، مشهود است. مشاهده ساختمان از فاصله دور، منظره‌ای از طبیعت پس‌زمینه را نمایان می‌کند که بنا بخشی از آن به نظر می‌رسد. بررسی دقیق‌تر نشان‌دهنده خلاقیت در طراحی است؛ گویی کودکان درون این بنا همچون موجوداتی درون یک پیله محافظت می‌شوند.

سقف سیال این ساختمان که با چمن پوشیده شده و فاقد هرگونه تکیه‌گاه داخلی است، با ابزارهای محاسباتی طراحی شده و به‌عنوان نمادی از نوآوری در منطقه شناخته می‌شود. استفاده از مصالح پیش‌ساخته در ساخت این بنا، ضمن بهره‌گیری از فناوری‌های مدرن و منابع موجود، به بهینه‌سازی فرایند ساخت و کنترل هزینه‌ها کمک کرده است.

در نهایت، این مدرسه با استفاده از طراحی نوآورانه و ساختار مهندسی خلاقانه، مفهوم فضاهای آموزشی را متحول کرده و با بهره‌گیری از فرم‌های سیال، شیشه‌های بلند و سقف‌های چمن‌پوش، و همچنین استفاده از فناوری‌های محاسباتی و پارامتریک، ساختاری متفاوت و جذاب ایجاد کرده که کنجکاوی کودکانه را زنده نگه می‌دارد. بدین ترتیب، مدرسه بین‌المللی بلومینگدیل نمادی از قدرت معماری در شکل‌دهی به فضاهای آموزشی آینده است.

جهت مشاهده مدارک و مستندات پروژه به بخش تصاویر بیشتر مراجعه کنید: