استانداردهای پروفیل های UPVC در و پنجره

پروفیل‌های یو پی‌وی‌سی از دهه 60 در اروپا تولید گردید و از آن زمان در صنعت در و پنجره ساختمان به‌کاررفته می‌شوند.این پروفیل‌ها دارای دو استاندارد اصلی می‌باشند. یکی استاندارد کشور انگلستان که به‌عنوان استاندارد اروپا با عنوان BS EN 12608 که آخرین ویرایش آن سال 2003 است و استاندارد دیگر که استاندارد سختگیرانه تری می‌باشد، متعلق به کشور آلمان با عنوان RAL GZ 716-1 و آخرین ویرایش آن سال 2008 است.
استانداردهای BS و RAL از دیدگاه‌های مختلف پروفیل‌های یو پی‌وی‌سی را بررسی می‌کنند که یکی از نکات مهم در آنها استاندارد ضخامت دیواره‌های اصلی و دیواره‌های رابط بین آنها (دیواره فرعی) در پروفیل است.

در هر دوی این استانداردها ضخامت بالاتر از 2.8 میلی‌متر در دیواره اصلی و همچنین ضخامت بالاتر از 2.5 میلی‌متر در دیواره فرعی را به‌عنوان پروفیل‌های نوع A و یا کلاس یک در نظر گرفته می‌شوند. ضخامت‌های بالاتر از 2.5 در دیواره اصلی و بالاتر از 2 میلی‌متر در دیواره فرعی نیز به‌عنوان پروفیل‌های نوع B و یا کلاس دو مطرح می‌شوند. در استاندارد «رال »همین دو نوع پروفیل ازنظر ضخامت دیواره معرفی و بررسی می‌شوند ولی در استاندارد BS نوع سومی نیز تعریف‌شده است که بر اساس توافق بین سازنده و خریدار پروفیل استانداردی تعریف شود که به آن C گفته می‌شود. در این کلاس هیچ محدوده‌ای برای ابعاد در نظر گرفته نشده و ملاک ابعاد اعلامی توسط تولیدکننده است.
مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن ایران هم به‌عنوان متولی تدوین استاندارد ملی تجهیزات و مصالح ساختمانی، تحقیقات و مطالعات گسترده‌ای در این زمینه صورت داده و استاندارد BS EN 12608 را به‌عنوان استاندارد مناسب انتخاب و ترجمه نموده است که در نهایت جهت انتشار کمیته ملی استاندارد در اختیار سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی قرار گرفته است.
مباحثی که در استانداردها موردبررسی و آزمون قرار می‌گیرند به شرح زیر می‌باشند:
ابعاد و اندازه‌های پروفیل، وزن پروفیل، ظاهر و شرایط ارسال، شرایط آب و هوایی و آزمون‌های آن، آزمون مواد اولیه، آزمون‌های حرارتی پروفیل، مقاومت پروفیل در برابر ضربه، موارد فوق به‌صورت جامع در استانداردهای RAL و BS ذکرشده و در استاندارد ملی ایران نیز درج‌شده‌اند.

در استاندارد ۶۸۴۰ واژه ها و اصطلاحاتی آمده که کاربرد زیادی دارد که عبارت‌اند از:
۱-پروفیل:که عبارت است از طول ماده اکسترودی با برش عرضی معین و مشخص
۲-پروفیل اصلی: در درب و پنجره دوجداره یو پی‌وی‌سی پروفیلی است که وظیفه تحمل مقدار بار یا وزن را تحمل می‌کند.
۳-پروفیل ثانویه:که در درب و پنجره دوجداره upvc پروفیلی است که وظیفه تحمل وزن یا بار را بر عهده ندارد.
۴-سطح قابل دید: وقتی‌که در یا پنجره upvc بسته است سطح قسمتی که قابل‌دیدن است را سطح قابل دید گویند.
۵-مواد قالب‌ریزی شده : در تهیه پروفیل‌ها این مواد باید دارای مشخصات موجود در استاندارد باشد. در ضمن باید توجه داشت که مصرف مواد قالب‌ریزی نامشخص ممنوع است.
تست‌های مربوط به پروفیل UPVC
    شکل ظاهری و شرایط تولید :
در زمان فرآیند تولید انواع سطح مقطع پروفیل، تعداد نمونه‌های مشخصی جهت انجام آزمایش‌ها از تولید اخذ می‌شود. این نمونه‌ها پس از بررسی شکل ظاهری به مدت 12 تا 24 ساعت در آزمایشگاه نگهداری شده و سپس مورد تست‌های مختلف طبق استاندارد RAL GZ 716/1 قرار می‌گیرد. سطوح خارجی پروفیل‌ها که در معرض دید قرار دارند لازم است دارای رنگ سفید یکنواخت بوده و عاری از هرگونه اجسام خارجی، حفره، ترک ، حباب و سایر معایب باشند.
3- رفتار پس از گرم شدن :
در این آزمایش، یک نمونه 22 سانتیمتری به مدت نیم ساعت در دمای 150 درجه سانتی‌گراد گرم شده، سپس در دمای محیط خنک می‌شود . پس از انجام آزمایش، نمونه باید فاقد هرگونه تغییر شکل ظاهری (اعم از چروک، ترک، ...) باشد.
7- تست کجی :
به‌منظور اندازه‌گیری انحراف محور طولی پروفیل، دو نمونه 1000mm به‌صورت آینه وار روی یک سطح صاف کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و به‌وسیله اندازه‌گیری دقیق، فاصله ایجادشده در تمام محور طولی دو پروفیل، اندازه‌گیری می‌شود. انحراف پروفیل‌ها نباید از 1 mm در کل طول یک متر تجاوز کند. به عبارتی فقط تا نیم میلی‌متر کجی یا انحراف در هر متر پروفیل قابل‌قبول است.
8- تست جوش :
سطح مقطع‌های پروفیل پس از مرحله جوش به‌صورت نمونه در آزمایشگاه تحت تست جوش قرار می‌گیرند. بر اساس استاندارد RAL هر یک از این سطح مقطع‌ها باید با رسیدن به نیروی مشخصی به مرحله شکست برسند، و درصورتی‌که زودتر از میزان نیروی تعریف‌شده، پروفیل شکسته شود محموله تولیدی مردود شناخته خواهد شد.