مثل زخم روی صورت پاریس ، هرم لوور آنامورفیک شد.

هرم الحاقی موزه لوور به عنوان یک مداخله شهری توسط هنرمندی پوشانده شد.

مثل اینکه دل‌ناخوشی پاریسی‌ها از هرم الحاقی موزه لوور تمامی ندارد. اگر در فیلم "کد داوینچی" محصول سال 2006، ژان رنو در نقش سرگرد "بزو فاچه" این هرم را مثل زخمی روی صورت پاریس توصیف کرد، این روزها هم " designboom" نشریه شناخته شده هنری خبر داده، هنرمندی که با عنوان مخفف " جی. آر" شناخته می‌شود این هرم را با اینستالیشن به یک توهم نوری آنامورفیک به یادماندنی تبدیل کرده است.

" جی. آر" در بیش از ده سال گذشته، با انتخاب فضاهای عمومی به نمایش کلاژهای عکاسی به یاد ماندنی و مداخله‌هایی خلاقانه در حوزه‌های شهری پرداخته است. این آثار در خاورمیانه، زاغه‌های کنیا، حاشیه نشین های ریو، نیویورک، شانگهای و دیگر شهرهای جهان برپا شده‌اند. شاید او نقاطی را که به زعم خودش نوعی ناهنجاری می‌داند برای اجرای پروژه‌هایش انتخاب می‌کند و شاید در مورد هرم لوور او در تشخیص این ناهنجاری با سرگرد فاچه اشتراک دارد.

هرم موزهٔ لوور ( Pyramide du Louvre ) یک هرم بزرگ شیشه و فلز است که توسط سه هرم کوچک‌تر احاطه شده و در محوطه اصلی قصر لوور (Palais du Louvre) در پاریس قرار دارد . هرم بزرگ ورودی اصلی موزه لوور است.

هرم به سفارش فرانسوا میتران سال ۱۹۸۸ توسط ای. ام. پای معمار آمریکایی-چینی برنده جایزه معماری پریتزکر و یکی از مشهورترین معمارهای سبک مدرنیسم ساخته شده است. در سال ۱۹۸۹ ساخت هرم به پایان رسید و به نقطه عطفی در شهر پاریس تبدیل شد.