پروژه شهری ONE GREEN MILE ، اثر استودیو هلندی MVRDV , هند

در این پست با شبکه هنرو معماری ستاوین همراه باشید تا نگاهی به پروژه شهری یک مایل خط سبز ( ONE GREEN MILE ) ، اثر استودیو هلندی MVRDV , هند , شهر Mumbai داشته باشیم .. طراحان امیدوارند ساختن پارک زیر پل‌های هوایی علاوه بر تنوع زیستی، سر و صدای ناشی از پل هوایی را کاهش دهد. به گزارش ، گروه معماری هنرآنلاین , استودیو هلندی MVRDV با همکاری گروه محلی POD فضای بلااستفاده زیر یک پل هوایی بتنی در بمبئی را به پارک خطی با عنوان «یک مایل خط سبز» تبدیل کرده‌اند.

مناظر مواج پارک که در امتداد ۸۰۰ متری زیر پل هوایی سناپاتی واقع شده با کاشت گسترده درختان با مبلمان شهری آبی روشن ترکیب بدیعی بوجود آورده است. این پارک که توسط استودیو معماری  MVRDV  به عنوان عنصر غالب زیرساخت‌های بتنی توصیف شده، در واقع بخشی از شبکه‌ ۱۱ کیلومتری جاده‌های طولانی است که در سراسر بمبئی امتداد دارد. این پروژه، تغییرات صورت گرفته همراه با امکانات رفاهی عمومی و فضای سبز بازسازی شده را با هدف نشان دادن پتانسیل مکان‌های نادیده گرفته شده در اختیار جامعه محلی قرار می‌دهد.

استفان دی کونینگ معمار پروژه گفته است: «شاید روزی شاهد پایان بزرگراه‌های پر سر و صدا باشیم که شهرهایمان را می‌سازند، اما در حال حاضر، متأسفانه، هنوز هم یک معضل ضروری هستند. همیشه این  سوال مطرح است آیا ما باید انتظار داشته باشیم که بزرگراه‌ها چیزی را به مکان‌هایی که از بین می برند بازگردانند؟ یک پل هوایی می‌تواند در یک شهر گرم سایه ایجاد کند و زمین کوچکی را ایجاد کند که با ساختمان‌های بلند قابل مقایسه نیست ولی این ایده دیوانه‌وار نیست که آن را به یک فضای عمومی تبدیل کنیم.»

منطقه «یک مایل سبز» از مجموعه سالن‌های عمومی با عملکردهای متفاوت ساخته شده از یک سالن استراحت با صندلی‌های سایه‌دار گرفته تا سالن ورزشی در فضای باز، فضای اجرا و مطالعه. جالب است که این مناطق با اثاثیه آبی گرافیکی خود که شامل سرسره‌ها، صفحه‌های صخره‌نوردی، صندلی‌ها و میزها هماهنگ شده است. همچنین مسیرهای دوچرخه‌سواری، گذرگاه‌های مختلف، نور کافی برای اطمینان از ایمنی در شب بخشی از پروژه «یک مایل سبز» است.

طراحان امیدوارند این امرعلاوه بر تنوع زیستی،  سر و صدای ناشی از پل هوایی را کاهش دهد. این پروژه با تاسیسات ذخیره و فیلتر آب کامل شده که امکان جمع‌آوری آب باران‌های موسمی برای آبیاری گیاهان در محل را فراهم می کند. معماران پروژه معتقدند توسعه این پروژه در مجموع سه کیلومتر زمین در زیر شبکه‌ای گسترده جاده‌ها را به فضای عمومی تبدیل می‌کند.