در این محتوا با شبکه هنر و معماری ستاوین همراه باشید تا نگاهی به خانه Casa Uno ، دفتر معماری CLACLA Taller de Arquitectura ، مکزیک داشته باشیم ... این بنا ،  پروژه ای است که معماری سکوت را دنبال می کند و به دنبال پنهان کردن بیشتر ساختمان در یک توپوگرافی موجود برای دستیابی به بهره وری انرژی بیشتر و کاهش تاثیر بصری آن است. به این ترتیب، درک کمتری از تراکم ساخت و ساز خانه به دست می آید . با ورود به خانه، احساس ورود به غار، پناهگاه نهایی بشر در دوران باستان را تجربه می کنید. این خاطره به ما احساس قوی محافظت در داخل پروژه می دهد.

 

 

ایده دفن پروژه پیامد بر جای گذاشتن زخم بر روی زمین است. برای التیام این زخم لازم است که پوشش گیاهی بومی ، بازسازی شود . بنابراین مدیریت آب به بخش اساسی پروژه تبدیل می شود. تمام آب مصرف شده در خانه از طریق یک سیستم غیرفعال ادغام شده در طراحی پروژه مورد استفاده مجدد قرار می گیرد ، که به آبیاری امکان می دهد تا قابل دوام باشد و با گذشت زمان، رد پای مداخله بازیابی شود.

 

 

ماده اصلی مورد استفاده بتن رنگدانه ای است که رنگی ایجاد می کند که رنگ زمین محلی را تقلید می کند. دیوارها با استفاده از قالب‌های چوبی ساخته شده‌اند که بافتی صاف و براق را ایجاد می‌کنند، با چین‌های عجیب و غریب که شبیه سنگ‌های گرانیتی است که توسط باد و گذر زمان صیقل داده شده‌اند. این اثر با ترکیب پلاستیک در فرآیند قالب گیری برای ضد آب شدن آن به دست می آید. در پایان از همان پلاستیک برای عایق کاری دیوارهای حائل استفاده می شود .

 

 

معماری ایجاد شده توسط CLACLA به دنبال صداقت در عناصر خود است و به مواد اجازه می دهد تا خود را بیان کنند و داستان های گذشته را بیان کنند. به دنبال این است که آنها روح داشته باشند و نشانه هایی از استفاده قبلی را نشان دهند ، زخم هایی که آنها را بیش از پیش انسانی می کند . این یک معماری صنایع دستی است که به انتخاب دقیق مصالح آن ، حتی اگر منشأ صنعتی داشته باشد، با هدف به حداقل رساندن تأثیر آلودگی آنها در طول فرآیند تولید، توجه دارد.