گرافیک: علی صفرزاده، ابوالفضل قوی بازو، آیدا ثابت قدم

مهندسی ارزش: مشاورین ایده گستر بارثاوا

سرپرست کارگاه: محسن احمدزاده

 

در این محتوا با شبکه هنرو معماری ستاوین همراه باشید تا نگاهی به ویلا بهار ، اثر مهسا صداقت ، مشهد داشته باشیم ... خانه های آخر هفته یا ویلاهای اطراف شهرهای بزرگ ، تصور ایده آل گرایانه از زندگی در سایتی محصور و مشخص است . که هم کارکردهایی واقعی مانند لذت و آسایش را در خود جای می دهد و هم کارکردهای نمادینی مانند حس احترام ، تعقل یا تفاخر .

کانسپت خانه در ایران و جهان طی چند دهه گذشته دستخوش تغییرات چشم گیری شده است . خانه به کالای سودآور و به مهمترین زمینه برای سرمایه گذاری در ایران تبدیل شده است .

 

 

با توجه به زیر ساخت های موجود در احداث چنین فضاهایی – همچون اراده ی مبتنی بر آرزو ، و همچنین تمکن مالی – معماری چگونه می تواند از این انباشت انرژی برای پیش برد و ارتقاء زبان خود بهره بگیرد .

ویلاها به دلایل گفته شده همواره جایی برای ازمودن مباحث معماری بوده اند.حال رابطه این آزمایش ها با نمونه های تاریخی پیشین چگونه خواهد بود؟

پروژه بهار وارد نوعی کنش و چالش با ارزش ها و ساختارهای کلاسیک معماری شد . رجوع به این ارزش ها بدون آنکه بخواهد در واژگان شکلی خود از انها استفاده کند .  اساسا رابطه با نمونه ها و ساختار های تاریخی وچگونگی به کارگیری آنها همواره از نقاط گنگ و مبهم فضای تمرین های معماری است .

 

 

خانه بهار در زمینی به مساحت 810 مترمربع در شاندیز مشهد ،با هندسه مشخص و ساختار مربع گونه زیربنا مطابق با پروانه ساخت ،عرض کم زمین و نیازهای خاص کارفرما ما را برآن داشت تا در روند طراحی این خانه به جستجوی معنای عمیق خانه بپردازیم.

پروژه بهار با ساختار مربع گونه ، در گفتگو با یک نمونه تاریخی می خواهد در میان ویلای 9 مربعی پالادیویی – مشقی از کارهای هیداک – جایی برای خود بیابد به عبارتی نحوه سازمان دهی درونی حجم ویلا از هندسه 9 مربی) 9squre ( استفاده می کند،که در ویلای پالادیو و بعدها در تمرین های هیداک مورد استفاده قرار می گرفت .

 

 

شکست ساختار مساوی بین مربع ها یا توجه به کاربری فضاها و نیازهای مخاطبین سازماندهی فضای پروژه را شکل می بخشد .

پروژه در سازماندهی داخلی خود ، موضعی مشخص و قطعی در برابر مسئله پر و خالی دارد . خالی اصلی در مربع مرکزی قلب پروژه و مسیر ارتباطی طبقات می باشد و خالی شخصیت بخش دیگر ، چشم بینای پروژه می باشد که علاوه بر دید منظر باغ به صورت حفره ای بزرگ مقیاس با پنجره هایی بلند ارتباط بصری بین طبقات را نیز میسر می کند. انتخاب متریال تیره در کف و نمای ساختمان مزید بر علت است تا فضاهای بزرگ مقیاس که در مسیر معنا بخشیدن به عملکردهای پلانی شکل گرفته است را متعادل و تلطیف نماید .

 

 

حفره ای دیگر که در محور مشخص میانی و در جداره پشت خود را به نمایش می گذارد ، ورود نور را با بازشو های مشخص به فضاهای داخلی پروژه ممکن می سازد.

دو خالی مشخص در ساختار 9 مربعی جلوی حجم ویلا که شخصیت نما را متجلی می کند ، یکی برای نفوذ نور به خالی اصلی یا قلب پروژه و دیگری با مرز بندی مشخص رابطه درون و برون پروژه را به صورت فضای بینابینی نمایان می کند .

 

 

دیواره معلق در ساختار مشخص نما موضعی مشخص و قطعی در برابر مسئله درون و برون داردیعنی بنا در بخشهایی کاملا بسته و در بخشهایی کاملا باز است .

پروژه بهار با مرز بندی قاطع جداره ها که با ساختار بدیع پلی استایرن بصورت (DRYWALL ( اجرا و با متریال های طبیعی با کنتراست زیاد پوشیده شده است ، به موضع گیری دقیق در برابر اتصال به زمین اشاره دارد به تندیس گونگی و شی وارگی خود تاکید می کند، با مرزی قاطع ،که پروژه را ازهرچه غیرخودش باشد به طور کامل جدا می کند ،انقطاع از خارج و از سویی دیگر نوعی درونگرایی و توجه به داخل را بوجود آورده است .